Dass uns'ri scheeni Stadt vergammlet
ka jeede seeh, uff Schritt und Tritt ,
und drum hän sich e baar versammlet
wo finde: «Nai, so gooht's doch nit!»

En Aggzioon muess jetzen aane,
wo d'Lyt zer Suuberkait soll mahne,
beglaitet vom e Wärbe-Spot,
wo sait, wie me das mache sott.

Derzue e Faltprospäggt in d'Poscht,
wo nit vyyl bringt, doch seehr vyyl koscht.
E baar Plakätli, härzig glaini –
am Barfi het's zwar laider kaini –
E Glääber an de Sammelstelle
fir die, wo s Glaas hän sammle welle.

Drägg wägg, Drägg wägg – jetz geehmer draa
und leege d'Iberglaider aa.
Mer fasse Plastigsegg und Bääse
und stirzen ys ins Abfall-Wääse.

D'Regierig het die glyychi Haltig:
Wenn putzt soll wärde, denn au doo.
Ihr groosses Zyyl isch e Verwaltig
so clean wie's neve Bahnhof-Kloo.

Dr Schild duet affoo uusemischte:
«Dä Maa muess go», isch sy Verdiggt.
Dr Fabbri kunnt zwar nit in d'Kischte,
doch Faxe isch halt e Deliggt.

Dr Tschudi muess nit uusemischte,
ihm isch das «Drägg wägg» ainerlai,
denn – nit wie bi de Polizischte –
geehn d'Lyt bi ihm ganz von ellai.

Drägg wägg - und eines schönes Tages
gooht sone Staatsawalt uffs Ganze;
air maint, es flieg dr Raffi Klages
wlg syyner Wanze uff e Ranze.

Me het's denn speeter gseeh und gheert:
s lauft laider ganz gnau umgekeehrt.

Dr Chef vom Sportamt duet gärn fytte –
nit numme zu de Byyro-Zytte.
Drum nimmt er s Velo mänggmool hai,
das steert jo schliesslig au kai Bai,
Doch halt – im ED spitzt me d'Ohre:
Was – dasch ain, wo uff d'Sytte schafft?
Fazit: dr Arbetsblatz verlore
und acht Dääg Untersuechigs-Haft.

D'ldee, ins öffentlige Lääbe
meh Ornig z'bringe, gooht dernääbe.
«Drägg wägg» wär putze - und nit schwätze,
denn s Gschwätz drifft mänggmool jo die lätze.

S het Opfer gääh, wo d'Wunde lägge,
die, wo draa tschuld sin, losst das kalt.
Sii hän zwar gnau so Drägg am Stägge
und schliefe glyych - wie maischtens halt.

Drägg wägg – vergässet die Parole,
dr Drägg in Grääbe, Schächt und Dole,
und die, wo ständig d'Wänd vermoole –
die soll doch dä root Deyfel hoole!