Friehner het e Daag bis Z'Nacht
dr Mamme immer Kummer gmacht,
will si nie so raecht hett gwisst,
was me, wemme digg isch, isst.
So het si denn scho gly bim Z'Morge
afoo frooge und sich sorge,
iberleege und kalkuliere,
was hett am wenigschte Kalorie.

Do ha-n-y gmaint, bi dere Kelti
iss y sowieso nur Gschwelti!
D'Mamme het, was isch do dra,
aber nur e Suppe welle ha.
Dr. Babbe het im Zahn ganz unde
e Raeschte vo sim Znini gfunde.
So simmer halt z'Midag zem Aesse
vor de leere Taeller gsaesse.

Wenn'd abnaeh witt, heersch d'Mamme brichte,
muesch halt uf Dis und Das verzichte.
Am ainte Dag git's nur Schpinat,
am andere numme Fruchtsalat,
schtatt Kaffi tringge mer Minzetee,
das sig guet firs Ranzeweh.
So goht's die ganzi Wuche dure
bis aim dr Ranze afoht knurre.

Druff fluecht dr Babbe, nundefahne ,
jetz mues e-mohl e Gotlett ane!
Au ych wird vom viele Faschte haessig
und find die Kalorie gschpaessig.
Druf d'Mamme briehlt, ihr bleede Kaelber,
so kochet doch in Zuekunft saelber!

Esone Haendel haemmer ame
maenggmol gha mit unsrer Mamme,
doch sone Schtrytt het au si Raiz,
mer s in denn gwehnlig in e Baiz
und haen dert bimene digge Aesse
dae Kaloriefurz denn schnaell vergaesse.
Ai Troscht blybt mir, denn kumm i z'Aend,
mer aesse wieder was mer waenn!