Hochzytt – Heggschti Zytt – Strytt – Fasnacht 13. – 15. Hornig 1978

Impressione

Zeedel

's isch esoo uf unsrer Aerde:
Wenn e Frailain Frau will wärde
und die Freyhait wo-n-äs hett
tüschle will firs Ehebett,
wenn's vor Liebi kuum me goh ka,
(was ych zwoor nit ganz verstoh ka!),
wenn's ganz tief im Härz duet spyre:
Jetz isch Zytt zem Hochzytt fyre;
denn isch's allewyl no sBescht:
Me macht e riesegrosses Fescht!

So isch's dSitte bi de Chrischte,
bi de Muslims und Buddischte,
bi de Nud- und Spiritischte,
bi de Sad- und Masochischte ;
z Peking bi de Pekineese,
z Ceylon bi de Celaneese,
derte, wo dSchoschoone wohne,
z Lesbos wo dMatroone throhne,
tief im tiefschte Russland hinde,
zZiri au, bi unsre Frinde,
zBärn, zLuzärn, im Aentlibuech –
und nit zletscht in Scheenebuech.

Juscht dert aane wämmer styre,
zem go luege, wie sie fyre:
Wenn also sich zwai Buure-Rueche
bi scheene Scheenebuecher Bueche;
das haisst, e Wybli und e Männli
(fir e Hochzytt bruucht's das nämmli)
offiziell und dyttlig gsait hänn,
dass si jetz e Lääbe z zwait wänn;
denn singt freudig jede Buur:
«Hochzyttiamus igitur!»
's isch ganz loogisch und natyrlig:
So-n-e Fyrtig fy rt me fyrlig,
So-n-e Däägli muess me gniesse
und ganz gniesserisch begiesse.
Drum muess jetz e Feschtbaiz aane;
pensé – fait; ma foht aa plaane.
So wird denn ganz ungeniert
e-n-alte Stall umfunktioniert
Dert, wo sich sunnsch dKieh verstegge,
baut me jetz dr Umdrunggegge,
und, wo Ochs und Esel stehn,
(fascht esoo wie zBethlehem)
wird jetz kreftig zelebriert
und dr Alkohol studiert,
wird jetz tanzt und gässe, gschlemmt,
gjodlet, glacht und Hümpe gstemmt,
Wy wird drungge, mänge Lyter,
und so wyter und so wyter.
So erläbt in synere Trance
Jede Buur sy Renaissance.

Do, ganz pletzl ig foht e-n-alte
Knächt e groossi Reed a halte:
«So-n-e Daag isch unermässlig
scheen und fir uns unvergässlig!
Drumm fänd ych's halt schambar digg,
mer miechte-n-e Theaterstigg;
denn gsächt die ganzi liebi Walt –
natyrlig gäge-n-Ytrittsgäld –
wie mir Scheenebuecher-Lyt
Hochzytt fyre. Wär das nyt?
Spiele kennt me sganzi zBasel,
(zBasel hänn si gärn so Gfasel),
dr Grabowski und sy Brueder
(Zwischeruef: «Die baide Lueder!»)
Rueh! die wurde's finanziere,
dr Cibolini's inszeniere
under Moserscher Regie.
Spielort wurdi dSafre sy.»

Und so, lueg aa, wird's denn au gmacht.
D Inszenierig isch e Pracht;
voller Aeggschen, hoch dramatisch,
will's dramatisch dopplet glatt isch,
und 's hett wirgglig nur ai glaine
Fähler: luege will's e kaine.


© Seibi-Mysli 2021